سخنرانی مهندس علی انصاری در دهمین کنفرانس بین المللی تجارت جهانی مبلمان، طراحی، هنر، دکوراسیون و صنایع وابسته
دهمین کنفرانس بین المللی تجارت جهانی مبلمان، طراحی، هنر، دکوراسیون و صنایع وابسته (دکو ۲۰۱۷)
بسم الله الرحمن الرحیم، با عرض سلام، ادب و احترام خدمت میهمانان محترم بویژه میهمانان عزیز خارجی، بسیار خرسندم که هر سال شاهد حضور پرشکوه اندیشمندان و صاحبنظران عزیز داخلی و خارجی هستم. در دهه گذشته شاهد برگزاری 10 کنفرانس بودیم و دستاوردهایی حاصل شد که می‌توان از آن به عنوان یک رویداد مهم در دهه گذشته نام برد.
به ندرت پیش می‌آید اصناف و تشکل‌ها به طور مدون چنین نشست‌های صمیمانه‌ای در این ابعاد برگزار کنند. قبل از جلسه یکی از دوستان سئوال کرد: آیا از برگزاری چنین کنفرانس‌هایی خسته نشده‌اید؟ و من در پاسخ گفتم خیر، نه خسته شده‌ام و نه ناامید، چون من تنها نبوده‌ام، بلکه گروهی کاردان و اندیشمند تلاش کردند تا بنده 10 دوره در خدمت عزیزان باشم و از این بابت خدا را شاکرم.
دهه گذشته بلوغ فکری، تلاش، تعامل معنی دار در صنف و صنعت مبلمان و تاثیر اقتصاد بر سایر عرصه‌ها، حتی سیاست را علیرغم تحریم‌های بین‌المللی نشان می‌دهد. دستاوردهایی که در دهه گذشته شاهد بوده‌ایم بر پایه همین نشست‌ها و فعالیت‌های علمی و فرهنگی به وجود آمده است.
با مروری بر گذشته به این نتیجه خواهیم رسید که اگر افراد در هر عرصه‌‌ای که حضور دارند؛ تصور کنند به تعالی و کمال رسیده‌اند، یقیناً انگیزه خود را از دست خواهند داد، بنابراین همواره باید برای رسیدن به هدفی والاتر تلاش کرد.
در دهه گذشته از مفهوم‌سازی، نهادسازی و ایجاد ساختار به صورت کاملاً مدون و علمی عبور کرده و شاهد دستاوردهای بسیاری بوده‌ایم. یکی از دستاوردهایی که فکر می‌کنم در بخش اقتصادی و صنعتی کشور کمتر دیده شده است، طراحی مربوط به صنف و صنعت مبلمان و صنایع سبک از جمله لوستر است. با توجه به تاریخ دیرینه صنف و صنعت مبلمان در بخش تولید، شاید من و همکارانم در این سال‌ها غافل بوده‌ایم و به این موضوع به شکل جدی نپرداخته‌ایم و شاید هم به بلوغ فکری نرسیده بودیم، اما امروز صنعت مبلمان و دکوراسیون به بلوغ فکری رسیده و در حوزه کسب و کار صاحب دانش شده است. به طوری که شاهد انتخاب ۱۰۰ طرح برتر از بین ١٢٠٠یا١٣٠٠ طرح بوده‌ایم و امروز از ۲۰ طراح که صاحب ایده در حوزه طراحی بوده‌اند، تجلیل خواهد شد.
این نشان از دستاوردی بزرگ است و می‌تواند به عنوان الگو در اختیار سایر حرف و اصناف کشور قرار گیرد. در دهه گذشته با تعامل معنادار بین اعضای صنف و برگزاری نشست‌های صمیمانه و جلسات تخصصی به یک چارچوب فکری رسیده‌ایم که در آن برهه زمانی ارزش اجتماعی ایده‌آلی را برای ما به ارمغان آورد و امیدوارم که این مدل و الگو به دهه فرارو منتقل شود.
با توجه به سرعت تکنولوژی و توسعه فضای مجازی، این دهه دچار تغییرات اساسی و بنیادین شده است. لذا با حفظ ارزش‌های دهه گذشته باید برای دهه آینده برنامه‌‌ریزی کنیم. اتفاقاتی که در این دهه رخ داده است، شاید برابر با تحولات یک قرن بوده است و این اتفاق صرفا به دلیل توسعه تکنولوژی و وجود قاره ششم که همان دنیای مجازی است، به‌وجود آمده است. با توجه به وجود قاره ششم اساسا سازوکارهای کسب و کار، مناسبات و شاخص‌های تجارت، دچار تغییراتی بنیادین و از طرف دیگر نگاه کشورها نیز به تولید و تجارت دچار تحول عظیمی شده است.
آقای محمدی به عزم و جدیت در تولید انبوه برای شکوفایی اقتصاد اشاره کردند. من فرمایش ایشان را رد نمی‌کنم، ولی در صنعت مبلمان به عنوان صنعتی زودبازده و سبک می‌توانیم هم ثروت و هم اشتغال ایجاد کنیم. باید به این نکته توجه داشت که صنعت مبلمان یک صنعت خدمت محور است.
با توجه به شرایط، آگاهی به وجود آمده و تغییرات بنیادینی که در جامعه افتاده است، همه کشورها تلاش می‌کنند تا از منابع موجود خود استفاده بهینه داشته باشند. چه آب باشد، چه انرژی و چه خاک. آنها دیگر با آب فراوان هندوانه تولید نمی‌کنند، بلکه امروز کشورهای توسعه یافته به دنبال اقتصاد خدمات محورند و تولید در بخش خدمت معنا و مفهوم پیدا می‌کند.
کشور ایران اقلیم بسیار متنوعی دارد. به طوری که با طی کردن مسیر اندکی می‌توان در دریا شنا کرد و هم به کویر رفت، درحالی که به ندرت در کشورهای دیگر دیده می‌شود. بنابراین ایران دارای شرایط اقلیمی مناسبی نسبت به بسیاری از کشورهاست. کشور ما دارای چهار فصل است، با توجه به جاذبه‌های طبیعی و تاریخی ایران می‌تواند به یکی از کشورهای پررونق در صنعت گردشگری تبدیل شود. چرا که صنعت گردشگری می تواند اصلی اساسی در درآمدزایی هر کشور باشد.
حدود نیم قرن پیش تعداد گردشگران در سطح جهان 50 میلیون نفر بوده است، درحالی که این رقم امروز به یک میلیارد و 250 میلیون رسیده است که رقم قابل توجهی است. بنابراین باید با توجه به شرایط خوب جغرافیایی و تنوع اقلیمی کشورمان سهم ایران افزایش یابد.
فارغ از بحث جذب گردشگر خارجی، ایران کشوری است که حدود ٨٠ میلیون جمعیت دارد و فکر می‌کنم ازاین تعداد ۴٠ میلیون نفر به گردشگری و دیدن جاذبه‌های تاریخی، مذهبی و فرهنگی کشورمان علاقه‌مندند. بنابراین ما می‌توانیم با ایجاد زیرساخت‌های مناسب، جمعیت قابل توجهی در صنعت گردشگری کشور شاهد باشیم.
سالانه ده میلیون نفر، سفر در کشور اتفاق می‌افتد و در اداره گذرنامه ثبت می‌شود. حتما اطلاع دارید حداقل هزینه هر شخصی که از کشور خارج شود، به طور میانگین حدود دوهزار دلار است که در مجموع ٢0 میلیارد دلار می‌شود که اگر این عدد را در قیمت دلار ضرب کنیم عدد ٨٠ هزار میلیارد تومان به دست می‌آید که در سال مبلغ قابل توجهی است. من نمی‌گویم نباید به خارج از کشور سفر کنیم. سفر انسان را پخته می کند. من از سفر به داخل و خارج از کشور مطالب بسیاری آموخته‌ام، اما سعی کنیم این جریان دوسویه باشد. بی رونقی گردشگری به دلیل عدم وجود زیرساخت‌ها و جاذبه‌هایی همچون مراکز چند منظوره و عدم توجه به صنعت هتلداری است.
با ٨٠ هزار میلیارد تومان می‌توان چند مال مانند دوبی مال در ایران ساخت؟ بنابراین تلاش می‌کنیم که انشاءالله شاهد افتتاح یک پروژه چند منظوره بهتر و بالاتر از دوبی مال و در شان مردم ایران در ماه‌های آینده باشیم. به زعم من، با ٨٠ هزار میلیارد تومان می‌توانم حداقل شاهد ١٠ الی 20 پروژه این‌چنینی باشیم و باعث اشتغال و جذب گردشگر شویم، به طوری که حداقل هر کدام میانگین ٣٠ تا ۴٠ میلیون پاخور داشته باشند. وقتی آمار گویای این مطلب است که دوبی مال 80 میلیون پاخور دارد؛ یعنی هم نیاز را تامین می‌کند و هم اقتصاد را شکوفا می‌کند. بنابراین، پارادایم جدید ما باید در بخش خدمات و توسعه مراکز تجاری و هتلداری طراحی شود.
امروز ایران نباید از خارج از کشور برای رستوران و سینما صندلی یا برای فروشگاه‌ها چراغ‌های زینتی وارد کند. به هر حال زیرساخت‌هایی وجود دارد و می‌طلبد که شما صنعتگران بیشتر توجه‌تان را در بخش تامین نیازهای حوزه خدمات در بخش اقتصادی کشور معطوف کنید و اگر این اتفاق بیافتد من فکر می‌کنم به عنوان یک صنعت پویا نقش بزرگی را ایفا کرده‌ایم و گام های بزرگی برداشته‌ایم.
بسیار خرسندم از اینکه صاحب یکصد طرح خوب بین 1300 الی 1400 طرح شده‌ایم. به طوری که اگر می‌گفتند ۱۰۰ کارخانه تولیدی در حوزه مبلمان امسال درحال بهره برداری است، اینقدر خوشحال نمی شدم. خدمت بزرگواری که اشاره کردند صندلی را طوری بسازیم که از راهروها و پله‌ها بالا رود تا راحت در اختیار مصرف کنندگان قرار گیرد، عرض می‌کنم که مشکل ما مشکل طراحی است نه در مبلمان بلکه در ساختمان. اگر طراحان ما در صنعت بزرگ ساختمان که بیشترین اشتغال را در کشور و حتی جهان به خود اختصاص داده است، جدی فکر کنند و خبره باشند، شاهد اتفاقاتی ناگوار مانند زلزله اخیر در غرب کشور نخوایم بود.
در طراحی در هر صنعتی باید دقت لازم انجام شود. در ساختمان باید به استحکام و عمر آن توجه شود. بنده زمانی که در حوزه طراحی به عنوان داور در خدمت عزیزان بودم، پیشنهاد کردم که در انتخاب طرح های برتر حتما این سه ضلع مثلث را مدنظر قرار دهید. فرهنگ ایران، فرهنگ اسلامی و فرهنگ مدرن و من یقین دارم هر معماری در هر حوزه فعالیتی در جمهوری اسلامی ایران به این سه نکته فکر کند، به نتیجه مطلوب خواهد رسید. نه مرتجع باشیم و نه سکولار، بلکه کمی واقع‌گرا باشیم. در همه زمینه‌ها نه فقط اقتصادی و فرهنگی، بلکه اجتماعی و سیاسی و اگر چنین فکر کنیم مسیر را درست طی خواهیم کرد.
در خاتمه از حضور یکایک شما عزیزان بسیار خرسند و سپاسگزارم. حاج آقا میرمحمدصادقی که انسانی متواضع و از پیشکسوتانی است که بنده ارادت ویژه به ایشان دارم، صحبت هایی کردند که مرا ناراحت کرد. برای سلامتی همه پیشکسوتان و سرسفیدان و پدر عزیز من که هم اکنون اینجا حضور دارند، صلواتی ختم کنید. باز هم تشکر می‌کنم. از همه میهمانان بویژه میهمانان عزیز خارجی که هر سال دعوت ما را می‌پذیرند و در این کنفرانس حضور پیدا می‌کنند.
